Kaçış yok sanırım, bir MİMe de ben yakalandım :) Teşekkürler sevgili Senden Benden Bizden
Konuyu çok beğendim 5N1K
Ne? Nerede? Nasıl? Ne zaman? Neden? Kim?
Ben bütün bu soruların cevaplarını da içeren ve yaşadığım bir hikayeyi paylaşmak istiyorum sizlerle
Ben bütün bu soruların cevaplarını da içeren ve yaşadığım bir hikayeyi paylaşmak istiyorum sizlerle
80 li yıllardı sanırım, bir Kurban Bayramı, hem bayram ziyaretleri, hem de kurban eti dağıtımı için, Mersin'in caddelerinde dolaşıyorduk ailece. Direksiyonda babam vardı. (Biz o zaman küçüktük daha :)) birden yanımızdan dört nala bir at arabası geçti. Sürücü yok, at, yelelerini savura savura almış başını koşuyor... Gülüştük hepimiz, atın keyfine bak! bir daha eline geçmeyecek bir özgürlük yaşıyor... derken babam, atın Mersin'in en kalabalık kavşağına doğru gittiğini fark etti.
Bu, o kavşakta bir faciaya yol açabilirdi!!
Hemen gaz pedalını kökleyerek hızlandı ve atın 100 m kadar önüne geçerek aninden durdurdu arabayı ve olanca hızıyla kapıyı açarak, o yelelerini savuran ata doğru koştu. Biz nefesimizi tutmuş seyrediyorduk. Ustaca bir hareketle, dizginlerini tutmayı başardı babam :))) ve biz nefes alabildik...
Babam atı bir elektrik direğine bağlıyordu ki, atın arkasına takılı römorka bakmaya başladı şaşkın ve korku dolu bir ifadeyle... n'oluyo dedik biz.. ve babam ellerini uzatarak bir şeyler almaya çalıştı. Aman Allahımm! Kundakta bir bebek!
Babam olası bir trafik kazasını önlemeye çalışırken minicik bir bebeğin hayatını kurtarmıştı. Hepimizin yüzünde tebessüm gözlerinde yaş :) Sonun da ne mi oldu?
Jet hızıyla gelen bir taksiden Bebeğin babası indi. Panik, telaş... evladını kaybetmiş kolay mı? Babamın ellerine yapıştı Allah razı olsun diye.... ve Mutlu sonnn :)
filmlerde bile az rastlanır bir hikaye..Ne kadar büyük bir sevap işlemiş babanız..Allah razı olsun..evlat bu,hiç bir duyguya benzemez..
YanıtlaSilÜzerinden bunca yıl geçti Çaçaron Blog, bu olay hala beni etkiler. Hayatım boyunca babama hayran yaşadım. Onun için imkansız yoktu. Ne yazık ki 1994 te kaybettik :( Allah geçmişlerimize rahmet eylesin. Sevgiler
SilHakikaten çok ilginç Ayşenur, gözümün önüne geldi tüm o sahneler, bebeğe de, ata da bir şey olmaması harika, mutlu son:)))
YanıtlaSilBenim de çok sık gözümün önünde canlanıyor Müjde, o bebek şimdi koca kız ya da koca adam olmuştur :)))
SilAslı'cığım son paylaşımımı tekrar okuyunca pek okumaya değer gelmedi gözüme, sileyim dedim o arada sen ve siyahkuğum yorum göndermişsiniz onayladım hatta cevap da yazdım ama yazımı yine de beğenmediğimden sildim,yorumun gitti özür diliyorum (ben zaman içinde kendi yazdığım şeyleri silerim blogcudaki arkadaşlarım bilir ama senle burada tanıştık söylemek istedim:)
Silsevgiler
Sorun değil, blog senin ben üstüme alınmam merak etme :)
Sil5N1K güzel bir denklem ve bu denklemden unutulmayacak bir anı...
YanıtlaSilÖncelikle Rabbim Rahmeti alasına mahsar eylesin rahmetli babanızı...Kim bilir o yaptığı iyilik orda kat be kat olarak çıkacak karşısına...İnsan hayatı bazen anlarla sınırlı bazen bir an koca bir ömür gibi...Bazen dalarız geçmişe böyle yüzde hüzünlü ama mutlu bir tebessümle...Kafayı bozdum bir mim de ben hazırlayım önce Mujde hanımı mimliycem soruları Zarife hazırlıycak :))
Çok teşekkürler Muammer Bey bu güzel yorumunuz için, hadi bakalım siz de katılın MİM dünyasına...
SilBence emin olma Ayşenur hanım benim mimimi bilmiyorsunuz sanırım :) Mujde hanımdan bilgi alın derim :))))))
YanıtlaSilGözlerimi kocaman açıp tek solukta okudum yaaa hak işte temiz kalpli insanlara rast getirmiş allah bin kere razı olsun..
YanıtlaSilTeşekkür ederim Sema, Allah senden de razı olsun. Sevgiler...
SilMim ne yaf?! :D
YanıtlaSilBir blogger, bir postta, bir soru (sorular) ya da bir konu yayınlıyor ve sonra da aynı konuyu kendisine gönderenin ve kendi göndereceklerinin linkini vererek bir başka bloggera (blogger'lara) paslıyor. Paslanan bloggerlar da aynı şeyi yaparak devam ediyor. Bu Mim'in konusu 5N1K ve seni de mimledim canım :))
Silsevgili ang:))))))))
Silya ben de bu islerden anlamiyorum
bak hepimizin ayricaliklari var
bils.kendim ogrendim.
cocuklarim hep disari gidiyorlardi,kizim zaten 13 senedir amerikada yasiyor.......ogretim gorevlisi
anliyacagin bil.s. kendimce kullaniyorum:)))))
sevgilerimi gonderiyorum sana
hoscakal
Sevgili Cihan, hiç kimse, her şeyi bilemez. Dediğin gibi herkesin farklı becerileri var. Bir konuda uzman olan, başka bir konuda kara cahil olabilir. Hepimiz öyleyiz, mesela ben örgüden, dantelden hiç anlamam :) Ayrıca bilgisayar kullanmayı kendi kendine öğrendiğin için seni tebrik ediyorum. Sevgiler canım :)
SilNot: Bilgisayarla ilgili elimden gelen her türlü yardıma da hazırım.
Ayşenurcuğum yaa, okurken nefesi kesiliyorsa insanın, şahidi olmak bir tür travma yaratır sanırım.Ne cesur ve becerikli bir kurtarış öyküsü.Sorumluluk sahibi insan davranışı.Hayran kaldım.Allah mekanını cennet eylesin.Hepimiz ölmek için geldik, ölmemek elde değil.Ama yaptıkları ve hatırlanışı, işte bu ömre bedel.Sevgiler arkadaşım.
YanıtlaSilKaç yıl geçti üzerinden hala gözümün önünden gitmez. Babamın dizginleri yakalayışı ve o minicik kundaklı bebek, şükür ki mutlulukla anıyorum ve böyle bir babanın kızı olduğum için de gurur duyuyorum tabii, sevgiler arkadaşım :))
SilYahuuu... sizin aile hikayeleri ne kadar heyecanlı oluyor... önce Gülsümün babasıyla olan uçurum hikayesini heyecanla okumuştum, şimdi de bu.... daha da vardır kesin :)Babanız gerçekten müthişmiş nur içinde yatsın...
YanıtlaSilEvet Banucam, Böyle bir insanın genlerini taşımak büyük gurur bizim için :) Allah rahmet eylesin tüm geçmişimize...
SilVaaay! Çok ilginç ve heyecanlı bir hikayeydi... Teşekkürler cevabın için sırada başka bir mimin var canım :)
YanıtlaSilBitane daha mı :)))) hemen bakmaya geliyorum :))
SilTüylerim diken diken oldu. Ne cesaretliymiş babanız. O bebek ve ailesi ile görüştünüzmü daha sonra? Allah rahmet eylesin babanıza.
YanıtlaSil